به گزارش روابط عمومی مرکز بهداشت جنوب تهران دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ منظر رحیم، کارشناس واحد جوانی جمعیت و سلامت خانواده این مرکز گفت: در این جلسه، روش خودآزمایی پستان آموزش و نسبت به اهمیت موضوع پویش ملی سرطان پستان برای 62 تن از کارشناسان مامایی، حساس سازی شد.

وی در ادامه افزود: امروزه یکی از بیماری‌های نگران‌کننده در سلامتی زنان، سرطان پستان است. در اکثر کشورهای دنیا سرطان پستان شایع‌ترین سرطان در زنان است. در ایران نیز این بیماری در صدر سرطان‌های زنان قرار دارد و در حال افزایش است.

سرطان پستان بیماری است که در آن، سلول‌های بدخیم در بافت پستان ایجادشده و می‌تواند غدد لنفاوی اطراف بافت پستان و زیر بغل را درگیر کند. برنامه‌های پیشگیری، غربالگری و تشخیص زودهنگام این بیماری می‌تواند در تشخیص به‌موقع آن و متعاقباً علاج‌پذیری بیماری و مؤثر بودن اقدامات مختلف درمانی کمک کرده و نیاز بیمار به نمایش پیچیده و گران‌قیمت را کمتر کند.

تشخیص زودهنگام به‌منظور بهبود بقا، سنگ بنای کنترل سرطان پستان است. افراد مستعد ابتلا به سرطان پستان به شرح زیر هستند:

استعداد ژنتیکی: سابقه خانوادگی سرطان پستان، تخمدان و برخی از انواع دیگر سرطان‌ها می‌تواند خطر را افزایش دهد.

جهش‌های ژنتیکی: جهش‌های ارثی شناخته‌شده در ژن ها که در فرد یا نزدیکان او شناسایی‌شده‌اند.

سن: خطر با افزایش سن، به‌ویژه پس از ۴0 سالگی افزایش می‌یابد.

سابقه شخصی سرطان پستان و تخمدان: داشتن سرطان در یک پستان خطر ابتلا به پستان دیگر را افزایش می‌دهد.

سابقه پرتودرمانی به قفسه سینه خصوصاً در سنین زیر ۳0 سال

عوامل هورمونی: قاعدگی زودرس، یائسگی دیررس و هورمون درمانی می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.

سبک زندگی: چاقی، مصرف الکل و دخانیات و عدم فعالیت بدنی منظم از عوامل خطر شناخته‌شده هستند.

سابقه باروری: نداشتن فرزند می‌تواند بر خطر ابتلا تأثیر بگذارد.

شیردهی: شیردهی به‌خصوص شیردهی به مدت دو سال به ازای هر فرزند از عوامل پیشگیری از سرطان معرفی‌شده است.

بافت متراکم پستان: بافت غده‌ای متراکم می‌تواند خطر را افزایش دهد.

عوامل محیطی: قرار گرفتن در معرض تشعشعات یونیزان می‌تواند درخطر ابتلا به سرطان اثر بگذارد.

• مهم‌ترین علائم ضایعات بدخیم پستان عبارت‌اند از: توده یا تورم پستان یا زیر بغل

تغییر در شکل (عدم قرینگی) یا قوام (سفتی) پستان

-تغییرات پوستی پستان شامل هر یک از موارد زیر:

پوست پرتقالی

التهاب یا قرمزی پوست

زخم پوست

پوسته‌پوسته شدن

تغییرات نوک پستان

فرورفتگی پوست به داخل

ترشح خود به خودی خونی و با احتمال کمتر آبکی نوک پستان از یک مجرا